- зақылет
- Зақылет салу. жерг. Бәс тігіп, жарысу. – Бәйге емес, мен з а қ ы л е т с а л а м, зақылет (С. Жүнісов, Ақан сері, 2, 160). Ол аттың басын байқамақ боп жазықтағы жолмен жеті километрге з а қ ы л е т с а л ы п көрген екен, оның «Газигінен» Қайқының (аттың) басы анағұрлым озық отырыпты (Қаз. әдеб., 20.12. 1974, 4).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.